Η λογοτεχνία και το κακό

Η αυθεντική λογοτεχνία είναι προμηθεϊκή. Ο πραγματικός συγγραφέας τολμά να έρθει στην πράξη σε σύγκρουση με τους θεμελιώδεις νόμους της κοινωνίας, τολμά να επιθυμήσει και να αναζητήσει με λυσσαλέα επιμονή το αδύνατο. Και όπως ακριβώς η επιθυμία του συγγραφέα τοποθετείται πάνω από φραγμούς και αυτονόητες απαγορεύσεις έτσι και το έργο του αρνείται να περιορίσει τον κόσμο μέσα στο στενό πλαίσιο όπου το καθετί είναι δοσμένο εκ των προτέρων. Από τον Μπωντλαίρ μέχρι τον Ζενέ, περνώντας από τον Μπλέηκ, στον Σαντ, και τον Προύστ, ο Μπατάιγ μελετά το έργο πέντε συγγραφέων που μαρτυρούν ότι η λογοτεχνία, έκφραση του Κακού στην οξύτερη μορφή του, ή είναι αυτοεξουσία ή δεν είναι τίποτε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)