Στη σημερινή εποχή, όπου τα προτάγματα της νεωτερικότητας και του εκσυγχρονισμού υποσκελίζουν όλο και περισσότερο τον παραδοσιακό λόγο, η θέαση του παρελθόντος -ως βιωμένης πραγματικότητας και αυτογνωσίας- θεωρείται, πλέον, αναχρονισμός και γραφικότητα, στο όνομα μιας αμφίβολης εξέλιξης και ενός άλματος προς το "μέλλον".
Αναφύεται, συνεπώς, επιτακτική η ανάγκη να κοιτάξουμε πάλι τα τεκμήρια της πρόσφατης ιστορίας με νέα δεδομένα και νέες αντιλήψεις. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να αναδείξει ως ιστοριογραφικό πεδίο το ληστρικό "λαϊκό" μυθιστόρημα στην Ελλάδα. Ένα πεδίο έρευνας πλούσιο σε σημάνσεις και αναφερόμενα και, ταυτόχρονα, πεδίο αυτογνωσίας και κριτικής της σύγχρονης ιστορικής οπτικής του κοινωνικού γίγνεσθαι. Στη θεματική του περιλαμβάνεται η εξέταση του υπάρχοντος πραγματολογικού υλικού και η σχέση του με το δυτικό λαϊκό μυθιστόρημα και την ονομαζόμενη παραλογοτεχνία. Διερευνάται, επίσης, η υπόθεση της μεταβατικότητας του ληστρικού μυθιστορήματος ως φιλολογικού είδους στην εξέλιξη της εν γένει ελληνικής λαϊκής κουλτούρας.
Παρουσιάζεται, ακόμη, η σημειωτική ανάλυση κειμένων σύμφωνα με συγκεκριμένες μεθόδους και τεχνικές. Τέλος, επιχειρείται η ανίχνευση και ο σχολιασμός των κύριων παραστάσεων του ληστρικού μυθιστορήματος, σε μια σειρά παραστάσεων του ληστρικού μυθιστορήματος, σε μια σειρά θέματα που αφορούν τις εικόνες του ένοπλου παράνομου και του φαινομένου της ληστείας στη νεοελληνική κοινωνία των αρχών του 20ού αιώνα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)