Τα "αρχεία Μπένγιαμιν" προσφέρουν μια νέα ανάγνωση των μειζόνων έργων του Μπένγιαμιν, αλλά και μεγάλου αριθμού μικρότερων κειμένων, βιβλιοκριτικών, σημειώσεων και επιστολών του.
Fredric Jameson
Ο Fredric R. Jameson, γεννήθηκε το 1934 στο Κλήβελαντ των ΗΠΑ. Σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνικές επιστήμες στην Ευρώπη (Αιξ-αν-Προβάνς, Μόναχο, Βερολίνο) και έλαβε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο Yale. Δίδαξε στο Harvard, στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (Σαν Ντιέγκο) και στο Yale, προτού μετακινηθεί στο πανεπιστήμιο Duke, όπου έγινε καθηγητής συγκριτικής λογοτεχνίας. Έργα του είναι: Marxism and Form. 20th Century Dialectical Theories of Literature (1974), The Prison-House of Language. A Critical Account of Structuralism and Russian Formalism (1975), The Political Unconscious. Narrative as a Socially Symbolic Act (1982), Sartre. The Origins of a Style (1984), The Ideologies of Theory (1988), Postmodernism or the Cultural Logic of Late Capitalism (1991), Signatures of the Visible (1992), The Seeds of Time (1994), Geopolitical Aesthetic. Cinema and Space in the World System (1995), The Cultures of Globalization (1998), Brecht and Method (1998), The Cultural Turn (1998), A Singular Modernity (2002), Archaeologies of the Future. The Desire Called Utopia and Other Science Fictions (2005), The Modernist Papers (2007), Late Marxism. Adorno, Or, the Persistence of the Dialectic (2007), Jameson on Jameson. Conversations on Cultural Marxism (2007), Fables of Aggression. Wyndham Lewis, the Modernist as Fascist (2008), Valences of the Dialectic (2009), The Hegel Variations. On the Phenomenology of Spirit (2010), Representing «Capital». A Reading of Volume One (2011), The Antinomies of Realism (2013), The Ancients and the Postmoderns. On the Historicity of Forms (2015).