[...] Με βάση όλα αυτά, μπορούμε να αντιληφθούμε την τελευταία εκδοχή του Μαγκρίτ, στο "Αυτό δεν είναι πίπα".
Michel Foucault
Ο Μισέλ Φουκώ γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1926 στο Πουατιέ (Poitiers) της Γαλλίας. Σπούδασε στην École normale supérieure (1946-1950). Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία από το Πανεπιστήμιο της Λίλης (19531-954), την οποία όμως θα διακόψει για να εργαστεί ως σύμβουλος μορφωτικών υποθέσεων του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών στη Σουηδία και την Πολωνία. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1960 για να υποστηρίξει τον επόμενο χρόνο (1961) στη Σορβόννη τη διατριβή του Folie et Déraison. Histoire de la folie à l‘âge classique. Από το 1965 ως το φθινόπωρο τού 1968 δίδαξε στην Τύνιδα – ο Φουκώ έζησε το μεγαλύτερο μέρος του Μάη του ’68 από μακριά. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση του Τμήματος Φιλοσοφίας του νεοϊδρυθέντος ριζοσπαστικού Πανεπιστημίου της Βενσέν στο Παρίσι. Το 1970 εκλέγεται καθηγητής στο περίφημο Κολέγιο της Γαλλίας, στην έδρα που ο ίδιος ονόμασε «Ιστορία των συστημάτων σκέψης». Το 1971 ιδρύει την GIP (Groupe d’informations sur les prisons / Ομάδα πληροφόρησης για τις φυλακές), η οποία θα διαλυθεί την επόμενη χρονιά. Στα τέλη του 1978 μεταβαίνει στην Τεχεράνη και θα δημοσιεύσει εν συνεχεία σειρά άρθρων υποστήριξης της ιρανικής επανάστασης. Απεβίωσε στις 25 Ιουνίου 1984 στο Παρίσι. Μερικά από τα κυριότερα έργα του είναι Τρέλα και αλογία. Ιστορία της τρέλας στην κλασική εποχή (1961), Οι λέξεις και τα πράγματα: Μια αρχαιολογία των επιστημών του ανθρώπου (Les Mots et les Choses: Une archéologie des sciences humaines) (1966), Η αρχαιολογία της γνώσης (L’archéologie du savoir) (1969), Επιτήρηση και τιμωρία: Η γέννηση της φυλακής (Surveiller et punir: Naissance de la prison) (1975), Η ιστορία της σεξουαλικότητας (Histoire de la sexualité) (3 τόμοι) (1978-1984).